یک دسته گل نه چندان خوب

دخترکنجکاو مامان:

امروز این کنجکاوی شما کاردستم داد اخه وقتی می شینی پای کامپیوتر دورازچشم مامان انقدردکمه هاشو می زنی وتنظیماتشو دست کاری می کنی واسه خودت هرعکسی بخوای پشت صفحه می یاری واندازه صفحه را از حالت استانداردش خارج می کنی که صبح امدم برای ثبت نام درجایی که هر ثانیه اش ارزشمند است دیدم اندازه صفحه به حالت اول بر نمی گردد هر کاری کردم نشد نیم ساعت وقتمو گرفت تا بالاخره ازبابا امیر کمک گرفتم او هم زنگ زد به همکارهای اداره وبا راهنمایی ایشان تونستم این کار را انجام دهم اما چه فایده که خود این کار هم یک ربع طول کشید ومن سه ربع عقب افتادم ان موقع دیگه فایده ای نداشت وقتی از خواب بیدار شدی ازقیافه مامان فهمیدی دسته گل به اب دادی وهمش می امدی دلجویی می کردی وعذر خواهی  منم یک مدت زیادی طول کشید تا حالم جا امد خیلی سعی می کردم خودم را کنترل کنم خلاصه الان تقریبا حالم عادی شده اما چه فایده که موقعیت خوبی را که مدتها دنبالش بودم از دست دادم ولی عوضش تو را دارم واین چیزها قابل جبران است.